وقتی کسی را دوست دارید ، حتی فکر کردن به او باعث شادی و آرامشتان می شود.
وقتی کسی را دوست دارید ، در کنار او که هستید ، احساس امنیت می کنید.
وقتی کسی را دوست دارید ، حتی با شنیدن صدایش ، ضربان قلب خود را در سینه حس می کنید.
وقتی کسی را دوست دارید ، زمانی که در کنارش راه می روید احساس غرور می کنید.
وقتی کسی را دوست دارید ، تحمل دوری‌اش برایتان سخت و دشوار است.
وقتی کسی را دوست دارید ، شادی‌اش برایتان زیباترین منظره دنیا و ناراحتی‌اش برایتان سنگین‌ترین غم دنیاست.
وقتی کسی را دوست دارید ، حتی تصور بدون او زیستن برایتان دشوار است.
وقتی کسی را دوست دارید ، شیرین‌ترین لحظات عمرتان لحظاتی است که با او گذرانده‌اید.
وقتی کسی را دوست دارید ، حاضرید برای خوشحالی‌اش دست به هرکاری بزنید.
وقتی کسی را دوست دارید ، هر چیزی را که متعلق به اوست ، دوست دارید.
وقتی کسی را دوست دارید ، در مواقعی که به بن بست می‌رسید ، با صحبت کردن با او به آرامش می‌رسید.
وقتی کسی را دوست دارید ، برای دیدن مجددش لحظه شماری می‌کنید.
وقتی کسی را دوست دارید ، حاضرید از خواسته‌های خود برای شادی او بگذرید.
وقتی کسی را دوست دارید ، به علایق او بیشتر از علایق خود اهمیت می‌دهید.
وقتی کسی را دوست دارید ، حاضرید به هرجایی بروید فقط او در کنارتان باشد.
وقتی کسی را دوست دارید ، ناخود آگاه برایش احترام خاصی قائل هستید.
وقتی کسی را دوست دارید ، تحمل سختی‌ها برایتان آسان و دلخوشی های زندگیتان فراوان می شوند.
وقتی کسی را دوست دارید ، او برای شما زیباترین و بهترین خواهد بود اگرچه در واقع چنین نباشد.
وقتی کسی را دوست دارید ، به همه چیز امیدوارانه می نگرید و رسیدن به آرزوهایتان را آسان می شمارید.
وقتی کسی را دوست دارید ، با موفقیت و محبوبیت او شاد و احساس سربلندی می کنید.
وقتی کسی را دوست دارید ، واژه تنهایی برایتان بی معناست.
وقتی کسی را دوست دارید ، آرزوهایتان آرزوهای اوست.
وقتی کسی را دوست دارید ، در دل زمستان هم احساس بهاری بودن دارید.
وقتی کسی را دوست دارید ، سعی می‌کنید کاری کنید که وقتی نیستید ، دست خالی از وبلاگتان برنگردد.
.
.
.
